និយោជក ត្រូវ តែ ធានា ថា កន្លែង ធ្វើ ការ មាន ភាព ងាយ ស្រួល និង អាច ទទួល យក បាន សម្រាប់ កម្ម ករ ដោយ តាម ដាន និង គ្រប់ គ្រង កម្រិត សម ស្រប នៃ សីតុណ្ហភាព សំណើម ការ ខ្យល់ រំខាន និង ពន្លឺ ដូច ដែល បាន គ្រប់ គ្រង ដោយ ច្បាប់ ការងារ ជាតិ និង បទ ប្បញ្ញត្តិ ដែល ទាក់ ទង ផ្សេង ទៀត ។

លក្ខខណ្ឌ ការងារ គួរ តែ ត្រូវ បាន វាយ តម្លៃ ដោយ អនាម័យ ឧស្សាហកម្ម ដែល មាន វិញ្ញាបនបត្រ Ergonomics, ធានារ៉ាប់រង ការងារ និង សុខភាព (HIPERKES) ពី ក្រសួង មហា អំណាច និង ការ ជ្រៀត ហើរ។

លិខិតបទដ្ឋានគតិយុត្ត:

ច្បាប់ស្តីពីសុវត្ថិភាពការងារ លេខ ១ ឆ្នាំ ១៩៧០, ART. ៣ [UU KESELAMATAN KERJA NO. 1 TAHUN 1970, PASAL 3];
MOH អនុក្រឹត្យស្តីពីតម្រូវការសុខភាពសម្រាប់បរិស្ថានការងារក្នុងការិយាល័យ និងឧស្សាហកម្ម លេខ ១៤០៥/MENKES/SK/XI/2002, APPENDIX 2 (VI, XI) [KEPUTUSAN MENKES TENTANG PERSYARATAN KESEHATAN LINGKUNGAN KERJA PERKANTORAN DAN INDUSTRI NO. 1405/MENKES/SK/XI/2002];
MOM REGULATION ON REQUIREMENTS FOR HEALTH, អនាម័យនិងពន្លឺនៅកន្លែងធ្វើការលេខ 7 នៃឆ្នាំ 1964 [PERATURAN MENTERI TENTANG SYARAT KESEHATAN, KEBERSIHAN SERTA PENERANGAN DALAM TEMPAT KERJA NO. 7 TAHUN 1964];
MOM REGULATION ON THRESHOLD LIMIT VALUE OF PHYSICAL AND CHEMICAL FACTORS AT THE WORKPLACE NO. PER13/MEN/X/2011 [PERATURAN MENAKERTRANS TENTANG NILAI AMBANG BATAS FAKTOR FISIKA DAN FAKTOR KIMIA DI TEMPAT KERJA]។