៥.១. ប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមា

9 Oct 2012

ប្រាក់ ឈ្នួល អប្បបរមា គឺ ជា ប្រាក់ ឈ្នួល អប្បបរមា ទាប បំផុត ដែល មាន ប្រាក់ ឈ្នួល មូលដ្ឋាន និង ប្រាក់ បៀវត្សរ៍ ថេរ ។ អត្រា ប្រាក់ ឈ្នួល អប្បបរមា ខុស គ្នា ពី ក្រុម កម្មករ វិស័យ សកម្មភាព សេដ្ឋកិច្ច និង តាម ទីតាំង ភូមិ សាស្ត្រ។ ក្រុម ប្រឹក្សា ប្រាក់ឈ្នួល ខេត្ត និង ស្រុក ផ្តល់ យោបល់ ដល់ អភិបាល ខេត្ត ដើម្បី បង្កើត បទ ប្បញ្ញត្តិ ដែល បញ្ជាក់ ពី ប្រាក់ ឈ្នួល អប្បបរមា។ អង្គការនិយោជក និងកម្មករត្រូវបានតំណាងឱ្យក្រុមប្រឹក្សាស្រុក។

លិខិតបទដ្ឋានគតិយុត្ត:

MANPOWER ACT NO. 13 OF 2003, ARTS. 88, 89, 90(1) [UU KETENAGAKERJAAN NO. 13 TAHUN 2003, PASAL 88, 89, 90(1)] ;
ច្បាប់ស្តីពីការការពារប្រាក់ឈ្នួល លេខ៨ នៃឆ្នាំ១៩៨១ [PERATURAN PEMERINTAH TENTANG PERLINDUNGAN UPAH NO. 8 TAHUN 1981];
MOMT ព្រះរាជក្រឹត្យ លេខ នស/រកត/២២៦/MEN/២០០០ [KEPUTUSAN MENAKERTRANS NO. KEP-226/MEN/2000];
MOM REGULATION NO. PER-01/MEN/1999 [PERATURAN MENAKER NO. PER-01/MEN/1999].

5.1.1. ការពន្យារប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមា

និយោជក ដែល មិន មាន ហិរញ្ញ វត្ថុ អាច បង់ ប្រាក់ ឈ្នួល អប្បបរមា អាច ដាក់ ពាក្យ សុំ ការ អនុម័ត ចំពោះ ការ ពន្យារ ពេល ពី អភិបាល ខេត្ត ។ សំណើ នេះ ត្រូវ តែ ផ្អែក លើ កិច្ច ព្រម ព្រៀង ជា លាយ លក្ខណ៍ អក្សរ រវាង និយោជក និង កម្ម ករ ឬ សហ ជីព ។ សហជីព មួយ ឬ សហជីព ដែល តំណាង កម្មករ ជាង ៥០% នៅ ក្នុង រោងចក្រ អាច ចរចា គ្នា ជំនួស កម្មករ ហើយ ព្រម ព្រៀង គ្នា ដើម្បី ឲ្យ មាន ការ ពន្យារ ពេល កើត មាន ឡើង។

និយោជក ត្រូវ តែ រួម បញ្ចូល ជាមួយ នឹង សំណើ របស់ ពួក គេ នូវ របាយការណ៍ ហិរញ្ញ វត្ថុ របស់ ក្រុម ហ៊ុន ក្នុង រយៈ ពេល ពីរ ឆ្នាំ មុន និង ផែនការ ផលិត កម្ម សម្រាប់ រយៈ ពេល ពីរ ឆ្នាំ ខាង មុខ នេះ ។

សំណើ សុំ ពន្យារ ពេល ត្រូវ តែ ធ្វើ ឡើង យ៉ាង ហោច ណាស់ 10 ថ្ងៃ មុន ពេល អត្រា ប្រាក់ ឈ្នួល អប្បបរមា ថ្មី ត្រូវ បាន កំណត់ ឲ្យ មាន ប្រសិទ្ធិ ភាព ។

លោក អភិបាល អាច ចុះ កិច្ច ព្រម ព្រៀង ឲ្យ ថៅកែ រោងចក្រ បន្ត បង់ អត្រា ឈ្នួល អប្បបរមា កាល ពី ឆ្នាំ មុន រហូត ដល់ ១២ ខែ។

លោក អភិបាល មាន ១ ខែ ដើម្បី ឯកភាព ឬ បដិសេធ សំណើ នេះ។

លិខិតបទដ្ឋានគតិយុត្ត:

MANPOWER ACT NO. 13 OF 2003, ART. ៩០(២-៣) [UU KETENAGAKERJAAN NO. 13 TAHUN 2003, PASAL 90(2-3)] ;
MOMT អនុក្រឹត្យលេខ ២៣១/MEN/២០០៣ [KEPUTUSAN MENAKERTRANS NO. KEP.231/MEN/2003];
MOM REGULATION NO. PER-01/MEN/1999, ARTS. 20-23 [PERATURAN MENAKER NO. PER-01/MEN/1999, PASAL 20-23]។

៥.១.២. គណិត

៥. ១

  • សន្តិសុខសង្គមសម្រាប់គ្រោះថ្នាក់ការងារ (JAMSOSTEK)
  • លុយហោប៉ៅ និង/ឬការដឹកជញ្ជូនប្រាក់
  • វិញ្ញាបនបត្របញ្ជាក់ការបញ្ចប់

ការអនុវត្តន៍ល្អ: ទោះបី ជា មិន មាន ប្រាក់ ឈ្នួល អប្បបរមា ជាក់លាក់ ដែល បាន បង្កើត ឡើង សម្រាប់ សិស្ស ក៏ ដោយ និយោជក គួរ តែ បង់ ប្រាក់ ចំនួន សម ហេតុ ផល ដើម្បី គ្រប ដណ្តប់ លើ ការ ដឹក ជញ្ជូន និង អាហារ ដើម្បី សង វា សំរាប់ ផលិត ផល ឬ សេវា ដែល ពួក គេ ផ្តល់ ឲ្យ ។

លិខិតបទដ្ឋានគតិយុត្ត:

MANPOWER ACT NO. 13 OF 2003, ART. ២២ [UU KETENAGAKERJAAN NO. 13 TAHUN 2003, PASAL 22];
MOMT REGULATION NO. PER.21/MEN/X/2005, ART. 11-12 [PERATURAN MENAKERTRANS NO. PER.21/MEN/X/2005, PASAL 11-12]។
MOMT REGULATION NO. PER.22/MEN/IX/2009, ART. 15 [Permenakertrans No. 22_MEN_IX_ 2009 tentang Magang ]

5.1.3. កម្មករមិនអចិន្ត្រៃយ៍

និយោជក ត្រូវ បង់ ប្រាក់ ឈ្នួល អប្បបរមា ឃុំ សង្កាត់ ឲ្យ បាន ត្រឹមត្រូវ សម្រាប់ ម៉ោង ធ្វើការ ធម្មតា ដល់ កម្មករ ដែល មិន មែន ជា អចិន្ត្រៃយ៍ រួម ទាំង អ្នក ដែល ជួល ក្នុង រយៈពេល ជាក់លាក់ ឬ ត្រូវ បំពេញ ការងារ ជាក់លាក់ មួយ។

លិខិតបទដ្ឋានគតិយុត្ត:

MANPOWER ACT NO. 13 OF 2003, ARTS. 56, 88-90 [UU KETENAGAKERJAAN NO. 13 TAHUN 2003, PASAL 56, 88-90];
MOM REGULATION NO. PER-01/MEN/1999, ART. 14 [PERATURAN MENAKER NO. PER-01/MEN/1999, PASAL 14].

5.1.4. ការប្រកាស

មាន តែ កិច្ច ព្រម ព្រៀង ការងារ អចិន្ត្រៃយ៍ ប៉ុណ្ណោះ ដែល អាច រួម បញ្ចូល រយៈ ពេល សាក ល្បង ដែល មិន អាច លើស ពី បី ខែ ។ កម្ម ករ សាក ល្បង មិន ត្រូវ ទទួល បាន ប្រាក់ ឈ្នួល តិច ជាង ប្រាក់ ឈ្នួល អប្បបរមា នោះ ទេ ។

លិខិតបទដ្ឋានគតិយុត្ត:

MANPOWER ACT NO. 13 OF 2003, ART. 60 [UU KETENAGAKERJAAN NO. 13 TAHUN 2003, PASAL 60];
MOM REGULATION NO. PER-01/MEN/1999, ART. 14 [PERATURAN MENAKER NO. PER-01/MEN/1999, PASAL 14].

5.1.5. អត្រាការប្រាក់

កម្ម ករ ដែល ត្រូវ បាន បង់ ដោយ ផ្អែក លើ អត្រា បំណែក ត្រូវ តែ បង់ ប្រាក់ ឈ្នួល អប្បបរមា យ៉ាង ហោច ណាស់ សម្រាប់ ការងារ ម៉ោង ធម្មតា ទោះបី ជា ប្រាក់ ចំណូល អត្រា បំណែក ជាក់ ស្តែង របស់ ពួក គេ ស្ថិត ក្រោម ប្រាក់ ឈ្នួល អប្បបរមា ក៏ ដោយ ។ ប្រសិន បើ ប្រាក់ ចំណូល អត្រា បំណែក ពិត ប្រាកដ របស់ ពួក គេ ខ្ពស់ ជាង ប្រាក់ ឈ្នួល អប្បបរមា នោះ ពួក គេ គួរ តែ ត្រូវ បាន បង់ ថ្លៃ ខ្ពស់ ជាង នេះ ។

ឧទាហរណ៏៖ រោងចក្រមួយនៅ Semarang បានផ្តល់ប្រាក់ឈ្នួលដល់កម្មករម្នាក់ IDR 200 ក្នុងមួយសន្លឹក ដើម្បីកាត់ខ្សែរខ្សែរបញ្ចប់នៅលើ ខោ អាវ។ នៅ ខែ កុម្ភៈ នាង បាន ធ្វើ បំណែក សរុប ចំនួន 4,000 បំណែក ក្នុង អំឡុង ពេល ធ្វើ ការ ជា ទៀងទាត់ ។ ដូច្នេះ ដោយ ផ្អែក លើ ការ បង់ ថ្លៃ អត្រា បំណែក របស់ នាង នាង រក បាន IDR 800,000 សំរាប់ ខែ នេះ ។ ចាប់តាំងពីប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាប្រចាំខែនៅ Semarang គឺ IDR 941,600 នាងគួរតែទទួលបានចំនួនទឹកប្រាក់នេះខ្ពស់ជាងនេះ ពីព្រោះនាងត្រូវតែបង់ប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាយ៉ាងតិច។ នៅ ខែ មិនា នាង បាន ធ្វើ បំណែក សរុប ចំនួន 5,000 បំណែក ក្នុង អំឡុង ពេល ធ្វើ ការ ជា ទៀងទាត់ ។ ដូច្នេះ នាង គួរ តែ ទទួល បាន IDR 1,000,000 សំរាប់ ខែ នោះ ពីព្រោះ ប្រាក់ ចំណូល អត្រា បំណែក របស់ នាង លើស ពី ប្រាក់ ឈ្នួល អប្បបរមា ។

លិខិតបទដ្ឋានគតិយុត្ត:

MANPOWER ACT NO. 13 OF 2003, ART. 90 [UU KETENAGAKERJAAN NO. 13 TAHUN 2003, PASAL 90];
MOM REGULATION NO. PER-01/MEN/1999, ART. 15 [PERATURAN MENAKER NO. PER-01/MEN/1999, PASAL 15].

ជាវព័ត៌មានរបស់យើង

សូម ធ្វើ ឲ្យ ទាន់ សម័យ ជាមួយ នឹង ព័ត៌មាន និង ការ បោះពុម្ព ផ្សាយ ចុង ក្រោយ បំផុត របស់ យើង ដោយ ការ ចុះ ចូល ទៅ ក្នុង ព័ត៌មាន ធម្មតា របស់ យើង ។