និយោជក ត្រូវ តែ ផ្តល់ ការ ណែនាំ ជា លាយ លក្ខណ៍ អក្សរ ដើម្បី ធ្វើ ការ លើស ម៉ោង និង ត្រូវ តែ ទទួល បាន ការ យល់ ព្រម ជា លាយ លក្ខណ៍ អក្សរ ពី កម្មករ ។ និយោជក គួរ តែ ធ្វើ បញ្ជី នៃ ការ អនុវត្ត ការងារ លើស ម៉ោង ដែល រួម មាន ៖
ការ លើស ម៉ោង មិន គួរ លើស ពី 3 ម៉ោង ក្នុង មួយ ថ្ងៃ ឬ 14 ម៉ោង ក្នុង មួយ សប្តាហ៍ ទេ ប៉ុន្តែ ពេល វេលា ទាំង នេះ ការ រឹត បន្តឹង លើ ការងារ លើស ម៉ោង មិន រួម បញ្ចូល ការងារ លើស ម៉ោង ដែល ធ្វើ ឡើង នៅ ថ្ងៃ សម្រាក ប្រចាំ សប្តាហ៍ ឬ ថ្ងៃ ឈប់ សម្រាក សាធារណៈ នោះ ទេ ។ និយោជក ត្រូវ តែ បង់ ថ្លៃ អត្រា លើស ម៉ោង ត្រឹម ត្រូវ ។
ការងារ ក្នុង ថ្ងៃ ឈប់ សម្រាក សាធារណៈ គឺ អាច ទទួល យក បាន នៅ ពេល ដែល ការងារ នេះ ជា លក្ខណៈ ធម្មជាតិ ដែល ត្រូវ តែ អនុវត្ត ជា បន្តបន្ទាប់ ឬ ក៏ ត្រូវ បាន យល់ ព្រម ដោយ និយោជក និង កម្មករ។
លិខិតបទដ្ឋានគតិយុត្ត:
MANPOWER ACT NO. 13 OF 2003, ARTS. 78, 85 [UU KETENAGAKERJAAN NO. 13 TAHUN 2003, PASAL 78, 85] ;
MOMT អនុក្រឹត្យលេខម៉ោងលើសពីម៉ោង និងប្រាក់ឈ្នួលលើសម៉ោង លេខ ១០២/MEN/VI/២០០៤ [KEPUTUSAN MENAKERTRANS TENTANG WAKTU KERJA LEMBUR DAN UPAH KERJA LEMBUR NO. KEP.102/MEN/VI/2004]។