២.៤. ពិការភាព

9 Oct 2012

ជន ពិការ គឺ ជា អ្នក ដែល មាន លទ្ធភាព ធានា ការ ធានា រ៉ាប់ រង វិល ត្រឡប់ មក វិញ ការ រក្សា និង ឈាន ទៅ មុខ ក្នុង ការងារ ត្រូវ បាន កាត់ បន្ថយ ជា លទ្ធ ផល នៃ ការ ខូច ខាត រាង កាយ ការ ស្ទង់ មតិ បញ្ញា ឬ ផ្លូវ ចិត្ត ។

យោង តាម ច្បាប់ ឥណ្ឌូនេស៊ី និយោជក ត្រូវ ជួល មនុស្ស ពិការ យ៉ាង ហោច ណាស់ ម្នាក់ សម្រាប់ និយោជិត 100 នាក់ ។

ជន ពិការ ដែល ដាក់ ពាក្យ សុំ ការងារ មិន គួរ ស្ថិត នៅ ក្រោម ការ រើសអើង ដោយ ផ្អែក លើ ពិការ ភាព របស់ ខ្លួន ឡើយ។ ពួកគេ គួរ តែ ត្រូវ បាន វាយ តម្លៃ ដោយ ផ្អែក លើ សមត្ថភាព របស់ ពួក គេ ក្នុង ការ បំពេញ ការងារ ។ ជន ពិការ ដែល ត្រូវ បាន ជួល ត្រូវ បំពេញ តាម តម្រូវ ការ និង គុណ សម្បត្តិ នៃ ការងារ នេះ ។

និយោជក ត្រូវ មាន បុគ្គលិក ពិការ ស្រប តាម ប្រភេទ និង ទំហំ នៃ ពិការភាព របស់ ខ្លួន រួម មាន ការ លៃ តម្រូវ ការ ចូល ទៅ កាន់ កន្លែង ធ្វើ ការ ឧបករណ៍ និង /ឬ ឧបករណ៍ ការពារ ផ្ទាល់ ខ្លួន ប្រសិន បើ ចាំបាច់ ។

ពិការភាពរបស់បុគ្គលម្នាក់មិនត្រូវធ្វើការសម្រេចចិត្តទាក់ទងនឹងលក្ខខណ្ឌការងារ ប្រាក់ខែ ឱកាសសម្រាប់ការផ្សព្វផ្សាយ ការចូលដំណើរការហ្វឹកហាត់ ឬបញ្ចប់។

និយោជិត ពិការ ដែល ធ្វើ ការ ហ្វឹក ហាត់ នៅ កន្លែង ធ្វើ ការ មាន សិទ្ធិ ទទួល បាន វិញ្ញាបនបត្រ សមត្ថ ភាព ។

ឧទាហរណ៍អនុវត្តល្អ: រោង ចក្រ សម្លៀកបំពាក់ មួយ បាន ស្វែង រក និង ជ្រើស រើស មនុស្ស ពិការ ដើម្បី អនុវត្ត តាម កាតព្វកិច្ច របស់ ពួក គេ បង្កើន ផលិត ភាព និង ផ្តល់ សញ្ញា ដល់ សហគមន៍ នូវ ជំហរ របស់ ពួក គេ លើ ឱកាស ស្មើ គ្នា ក្នុង ការងារ ។ ក្រុមហ៊ុន បាន សម្របសម្រួល ជាមួយ ការិយាល័យ កិច្ចការ សង្គម មូលដ្ឋាន ដើម្បី រក ទីតាំង មនុស្ស ពិការ ដែល មាន ចំណាប់ អារម្មណ៍ ក្នុង ការ ស្វែង រក ការងារ។ ក្នុង ការ ផ្សព្វផ្សាយ ការងារ ក្រុមហ៊ុន បាន បញ្ជាក់ ថា «ជន ពិការ ត្រូវ បាន លើក ទឹក ចិត្ត ឲ្យ អនុវត្ត» ដើម្បី អញ្ជើញ និង បញ្ចុះ បញ្ចូល បេក្ខជន ពិការ ឲ្យ ស្វែង រក ការងារ ជាមួយ ក្រុមហ៊ុន។


មគ្គុទ្ទេសក៍ធនធាន:

1. ILO Code of Practice: ការគ្រប់គ្រងពិការភាពក្នុងការងារ, ILO (2002);
2. ការគ្រប់គ្រងពិការភាពនៅក្នុងកន្លែងធ្វើការ: ការអនុវត្តក្រុមហ៊ុន, ILO (2010) ។

លិខិតបទដ្ឋានគតិយុត្ត:

  1. ជន ពិការ ធ្វើ សកម្មភាព លេខ ៤ នៃ ឆ្នាំ ១៩៩៧ [UU PENYANDANG CACAT NO. 4 TAHUN 1997];
  2. MANPOWER ACT NO. 13 OF 2003, ARTS. 5-6, 67, 153(1)(I) [UU KETENAGAKERJAAN, NO. 13 TAHUN 2003, PASAL 5-6, 67, 153(1)(I)];
  3. ការផ្តល់សច្ចាប័នលើសិទ្ធិរបស់បុគ្គលដែលមានពិការភាព, ACT NO. 19 of 2011 [PENGESAHAN KONVENSI PBB MENGENAI HAK-HAK PENYANDANG DISABILITAS, UU NO. 19 TAHUN 2011];
  4. ច្បាប់ស្តីពីកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងដើម្បីលើកកម្ពស់សុខុមាលភាពសង្គមរបស់ប្រជាជនដែលមានពិការភាព លេខ ៤៣ នៃឆ្នាំ១៩៩៨ សិល្បៈ។ ២៦-៣១ [PERATURAN PEMERINTAH TENTANG PENINGKATAN KESEJAHTERAAN SOSIAL PENYANDANG CACAT NO. 43 TAHUN 1998, PASAL 26-31];
  5. ម៉ម ព្រះរាជក្រឹត្យ លេខ នស/រកត/២០៥/MEN/1999, ARTS. 4, 7, 9 [KEPUTUSAN MENAKER NO. KEP-205/MEN/1999, PASAL 4, 7, 9];MOM6-K-SEMOMT2002-001-Penempatan-Tenaga-Kerja-Penyandang-Cacat-di-Perusahaan-LG
  6. MOMT CIRCULAR LETTER NO. 01.KP.01.15.2002 [SURAT EDARAN MENAKERTRANS NO. 01.KP.01.15.2002]។

ជាវព័ត៌មានរបស់យើង

សូម ធ្វើ ឲ្យ ទាន់ សម័យ ជាមួយ នឹង ព័ត៌មាន និង ការ បោះពុម្ព ផ្សាយ ចុង ក្រោយ បំផុត របស់ យើង ដោយ ការ ចុះ ចូល ទៅ ក្នុង ព័ត៌មាន ធម្មតា របស់ យើង ។