បុរស និង ស្ត្រី មាន សិទ្ធិ ស្មើ គ្នា ដោយ ផ្អែក លើ ច្បាប់ និង រដ្ឋ ធម្មនុញ្ញ របស់ គណ បក្ស ពល ករ ឥណ្ឌូនេស៊ី ។
ការរួមភេទរបស់មនុស្សម្នាក់មិនត្រូវជាកត្តាដែលទាក់ទងនឹងការជួល, លក្ខខណ្ឌការងារ, ប្រាក់ខែ, ឱកាសសម្រាប់ការផ្សព្វផ្សាយ, ការទទួលបានការបណ្តុះបណ្តាល, ឬការបញ្ចប់.
និយោជកត្រូវសង្កេត និងអនុវត្តគោលការណ៍សមភាពរវាងបុរស និងស្ត្រី និងមិនអាចរើសអើងលើមូលដ្ឋាននៃការរួមភេទបានឡើយ។ ដោយឡែក៖
- និយោជក ត្រូវ តែ ផ្តល់ ប្រាក់ កំរៃ ស្មើ គ្នា សម្រាប់ និយោជិត បុរស និង ស្ត្រី សម្រាប់ ការងារ ដែល មាន តម្លៃ ស្មើ គ្នា ។
- និយោជកមិនត្រូវបញ្ចប់ឬបង្ខំឱ្យបុគ្គលិកលាលែងពីតំណែងនោះទេ ព្រោះពួកគេមានផ្ទៃពោះ លើការឈប់សម្រាករបស់កូន ឬផ្អែកលើស្ថានភាពអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ពួកគេ។
- និយោជកមិនត្រូវតម្រូវឱ្យស្ត្រីមានផ្ទៃពោះជាផ្នែកមួយនៃដំណើរការជួល ឬនៅពេលណាមួយក្នុងអំឡុងពេលបំពេញការងារនោះទេ លុះត្រាតែការងារនេះបង្ហាញពីហានិភ័យដ៏គួរឱ្យកត់សម្គាល់ចំពោះសុខភាពរបស់ស្ត្រីនិងកុមារដោយផ្អែកលើការពិគ្រោះយោបល់ជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតដែលបញ្ជាក់ដោយ HIPERKES (គ្រូពេទ្យដែលទទួលការបណ្តុះបណ្តាលនៅក្នុងអនាម័យឧស្សាហកម្ម ergonomics, សុវត្ថិភាពការងារនិងសុខភាព)។
ការ បៀតបៀន ផ្លូវ ភេទ នៅ កន្លែង ធ្វើ ការ ត្រូវ បាន ហាម ឃាត់ ។ ការ បៀតបៀន ផ្លូវ ភេទ គឺ ជា ការ ប្រព្រឹត្ត ផ្ទាល់ ខ្លួន ឬ រាង កាយ នៃ ធម្មជាតិ ផ្លូវ ភេទ ដែល ប៉ះ ពាល់ ដល់ ភាព ថ្លៃ ថ្នូរ របស់ ស្ត្រី ឬ បុរស ដែល មិន ស្វាគមន៍ មិន សម ហេតុ ផល និង ប្រមាថ ដល់ អ្នក ទទួល ។
ដើម្បី បង្កើត ការ បៀតបៀន ផ្លូវ ភេទ នៅ កន្លែង ធ្វើ ការ និយោជិត ត្រូវ តែ យល់ ឃើញ ថា ប្រតិកម្ម របស់ ពួក គេ ចំពោះ ការ ប្រព្រឹត្ត នេះ អាច ប៉ះ ពាល់ ដល់ ការ សម្រេច ចិត្ត ទាក់ ទង នឹង ការងារ របស់ ពួក គេ ឬ ជា កត្តា មួយ ក្នុង ការ វាយ តម្លៃ សមត្ថ ភាព ការងារ ។ ការ ប្រព្រឹត្ត ដែល បង្កើត បរិយាកាស ការងារ ដែល ជា សត្រូវ ឬ មិន សម រម្យ ក៏ អាច ជា ការ បៀតបៀន ផ្លូវ ភេទ ផង ដែរ ។
ការ បៀតបៀន ផ្លូវ ភេទ អាច ពាក់ ព័ន្ធ នឹង ការ ប្រព្រឹត្ត ដូច ជា ៖
- ៤. មិន ឱប ឬ ថើប
- សម្លឹង ឬ លោត ចុះ
- មតិយោបល់យោបល់ឬកំប្លែង;
- ការ អញ្ជើញ ដែល មិន ចង់ បាន សម្រាប់ ការ រួម ភេទ ឬ ការ ស្នើ សុំ ជា បន្ត បន្ទាប់ ដើម្បី ចេញ ទៅ ក្រៅ កាល បរិច្ឆេទ
- សំនួរដែលបង្កការ ជ្រៀតជ្រែកអំពីជីវិតឯកជន ឬរូបកាយរបស់បុគ្គលម្នាក់ទៀត
- ប្រមាថ ឬ ចំអក ពី ធម្មជាតិ ផ្លូវភេទ
- ឥរិយាបថ ដែល នឹង ជា បទ ល្មើស នៅ ក្រោម ច្បាប់ ព្រហ្ម ទណ្ឌ ដូច ជា ការ វាយ ប្រហារ រាង កាយ ការ ប៉ះ ពាល់ មិន សម រម្យ ការ រំលោភ បំពាន ផ្លូវ ភេទ ការ តាម ដាន ឬ ការ ទាក់ ទង អាសគ្រាម ។
លិខិតបទដ្ឋានគតិយុត្ត:
- ក្រមព្រហ្មទណ្ឌ, ART. 281 [KITAB UNDANG-UNDANG HUKUM PIDANA, PASAL. 281];
- ការ ផ្តល់ សច្ចាប័ន លើ អនុ សញ្ញា ILO ស្តី ពី ប្រាក់ កម្រៃ ស្មើ គ្នា សម្រាប់ កម្មករ បុរស និង ស្ត្រី សម្រាប់ ការងារ ដែល មាន តម្លៃ ស្មើ គ្នា (C100) , ACT NO. 80 of 1957 [PERSETUJUAN KONVENSI ILO MENGENAI PENGUPAHAN YANG SAMA BAGI BURUH LAKI-LAKI DAN WANITA UNTUK PEKERJAAN YANG SAMA NILAINYA (C100), UU NO. 80 TAHUN 1957];
- ការផ្តល់សច្ចាប័នលើអនុសញ្ញា ILO ស្តីពីការរើសអើងលើការងារ និងការងារ (C111), ACT NO. 21 of 1999 [PENGESAHAN KONVENSI ILO MENGENAI DISKRIMINASI DALAM PEKERJAAN DAN JABATAN (C111), UU NO. 21 TAHUN 1999];
- ច្បាប់ស្តីពីសិទ្ធិមនុស្ស លេខ ៣៩ ឆ្នាំ ១៩៩៩ របស់អង្គការ ART។ ១ [UU HAK ASASI MANUSIA NO. 39 TAHUN 1999];
- MANPOWER ACT NO. 13 OF 2003, ARTS. 5-6, 153 [UU KETENAGAKERJAAN NO. 13 TAHUN 2003, PASAL 5- 6, 153];
- MOMT CIRCULAR NO. SE.03/MEN/IV/2011.
មគ្គុទ្ទេសក៍ធនធាន:
- សេចក្តីណែនាំស្តីពីការបង្ការការបៀតបៀនផ្លូវភេទនៅកន្លែងធ្វើការ ក្រសួងមនុស្ស និង Transmigration (2011);
- ការណែនាំសម្រាប់និយោជក៖ ការបង្ការការបៀតបៀនផ្លូវភេទនៅកន្លែងធ្វើការ សមាគមនិយោជកឥណ្ឌូនេស៊ី (២០១២) [Panduan Bagi Para Pemberi Kerja: Pencegahan dan Penangan Pelecehan Seksual di Tempat Kerja, APINDO (2012)];
- គោលនយោបាយគំរូការងារកាន់តែប្រសើរលើការបៀតបៀនផ្លូវភេទ។
បុរស និង ស្ត្រី មាន សិទ្ធិ ស្មើ គ្នា ដោយ ផ្អែក លើ ច្បាប់ និង រដ្ឋ ធម្មនុញ្ញ របស់ គណ បក្ស ពល ករ ឥណ្ឌូនេស៊ី ។
ការរួមភេទរបស់មនុស្សម្នាក់មិនត្រូវជាកត្តាដែលទាក់ទងនឹងការជួល, លក្ខខណ្ឌការងារ, ប្រាក់ខែ, ឱកាសសម្រាប់ការផ្សព្វផ្សាយ, ការទទួលបានការបណ្តុះបណ្តាល, ឬការបញ្ចប់.
និយោជកត្រូវសង្កេត និងអនុវត្តគោលការណ៍សមភាពរវាងបុរស និងស្ត្រី និងមិនអាចរើសអើងលើមូលដ្ឋាននៃការរួមភេទបានឡើយ។ ដោយឡែក៖
- និយោជក ត្រូវ តែ ផ្តល់ ប្រាក់ កំរៃ ស្មើ គ្នា សម្រាប់ និយោជិត បុរស និង ស្ត្រី សម្រាប់ ការងារ ដែល មាន តម្លៃ ស្មើ គ្នា ។
- និយោជកមិនត្រូវបញ្ចប់ឬបង្ខំឱ្យបុគ្គលិកលាលែងពីតំណែងនោះទេ ព្រោះពួកគេមានផ្ទៃពោះ លើការឈប់សម្រាករបស់កូន ឬផ្អែកលើស្ថានភាពអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ពួកគេ។
- និយោជកមិនត្រូវតម្រូវឱ្យស្ត្រីមានផ្ទៃពោះជាផ្នែកមួយនៃដំណើរការជួល ឬនៅពេលណាមួយក្នុងអំឡុងពេលបំពេញការងារនោះទេ លុះត្រាតែការងារនេះបង្ហាញពីហានិភ័យដ៏គួរឱ្យកត់សម្គាល់ចំពោះសុខភាពរបស់ស្ត្រីនិងកុមារដោយផ្អែកលើការពិគ្រោះយោបល់ជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតដែលបញ្ជាក់ដោយ HIPERKES (គ្រូពេទ្យដែលទទួលការបណ្តុះបណ្តាលនៅក្នុងអនាម័យឧស្សាហកម្ម ergonomics, សុវត្ថិភាពការងារនិងសុខភាព)។
ការ បៀតបៀន ផ្លូវ ភេទ នៅ កន្លែង ធ្វើ ការ ត្រូវ បាន ហាម ឃាត់ ។ ការ បៀតបៀន ផ្លូវ ភេទ គឺ ជា ការ ប្រព្រឹត្ត ផ្ទាល់ ខ្លួន ឬ រាង កាយ នៃ ធម្មជាតិ ផ្លូវ ភេទ ដែល ប៉ះ ពាល់ ដល់ ភាព ថ្លៃ ថ្នូរ របស់ ស្ត្រី ឬ បុរស ដែល មិន ស្វាគមន៍ មិន សម ហេតុ ផល និង ប្រមាថ ដល់ អ្នក ទទួល ។
ដើម្បី បង្កើត ការ បៀតបៀន ផ្លូវ ភេទ នៅ កន្លែង ធ្វើ ការ និយោជិត ត្រូវ តែ យល់ ឃើញ ថា ប្រតិកម្ម របស់ ពួក គេ ចំពោះ ការ ប្រព្រឹត្ត នេះ អាច ប៉ះ ពាល់ ដល់ ការ សម្រេច ចិត្ត ទាក់ ទង នឹង ការងារ របស់ ពួក គេ ឬ ជា កត្តា មួយ ក្នុង ការ វាយ តម្លៃ សមត្ថ ភាព ការងារ ។ ការ ប្រព្រឹត្ត ដែល បង្កើត បរិយាកាស ការងារ ដែល ជា សត្រូវ ឬ មិន សម រម្យ ក៏ អាច ជា ការ បៀតបៀន ផ្លូវ ភេទ ផង ដែរ ។
ការ បៀតបៀន ផ្លូវ ភេទ អាច ពាក់ ព័ន្ធ នឹង ការ ប្រព្រឹត្ត ដូច ជា ៖
- ៤. មិន ឱប ឬ ថើប
- សម្លឹង ឬ លោត ចុះ
- មតិយោបល់យោបល់ឬកំប្លែង;
- ការ អញ្ជើញ ដែល មិន ចង់ បាន សម្រាប់ ការ រួម ភេទ ឬ ការ ស្នើ សុំ ជា បន្ត បន្ទាប់ ដើម្បី ចេញ ទៅ ក្រៅ កាល បរិច្ឆេទ
- សំនួរដែលបង្កការ ជ្រៀតជ្រែកអំពីជីវិតឯកជន ឬរូបកាយរបស់បុគ្គលម្នាក់ទៀត
- ប្រមាថ ឬ ចំអក ពី ធម្មជាតិ ផ្លូវភេទ
- ឥរិយាបថ ដែល នឹង ជា បទ ល្មើស នៅ ក្រោម ច្បាប់ ព្រហ្ម ទណ្ឌ ដូច ជា ការ វាយ ប្រហារ រាង កាយ ការ ប៉ះ ពាល់ មិន សម រម្យ ការ រំលោភ បំពាន ផ្លូវ ភេទ ការ តាម ដាន ឬ ការ ទាក់ ទង អាសគ្រាម ។
លិខិតបទដ្ឋានគតិយុត្ត:
- ក្រមព្រហ្មទណ្ឌ, ART. 281 [KITAB UNDANG-UNDANG HUKUM PIDANA, PASAL. 281];
- ការ ផ្តល់ សច្ចាប័ន លើ អនុ សញ្ញា ILO ស្តី ពី ប្រាក់ កម្រៃ ស្មើ គ្នា សម្រាប់ កម្មករ បុរស និង ស្ត្រី សម្រាប់ ការងារ ដែល មាន តម្លៃ ស្មើ គ្នា (C100) , ACT NO. 80 of 1957 [PERSETUJUAN KONVENSI ILO MENGENAI PENGUPAHAN YANG SAMA BAGI BURUH LAKI-LAKI DAN WANITA UNTUK PEKERJAAN YANG SAMA NILAINYA (C100), UU NO. 80 TAHUN 1957];
- ការផ្តល់សច្ចាប័នលើអនុសញ្ញា ILO ស្តីពីការរើសអើងលើការងារ និងការងារ (C111), ACT NO. 21 of 1999 [PENGESAHAN KONVENSI ILO MENGENAI DISKRIMINASI DALAM PEKERJAAN DAN JABATAN (C111), UU NO. 21 TAHUN 1999];
- ច្បាប់ស្តីពីសិទ្ធិមនុស្ស លេខ ៣៩ ឆ្នាំ ១៩៩៩ របស់អង្គការ ART។ ១ [UU HAK ASASI MANUSIA NO. 39 TAHUN 1999];
- MANPOWER ACT NO. 13 OF 2003, ARTS. 5-6, 153 [UU KETENAGAKERJAAN NO. 13 TAHUN 2003, PASAL 5- 6, 153];
- MOMT CIRCULAR NO. SE.03/MEN/IV/2011.
មគ្គុទ្ទេសក៍ធនធាន:
- សេចក្តីណែនាំស្តីពីការបង្ការការបៀតបៀនផ្លូវភេទនៅកន្លែងធ្វើការ ក្រសួងមនុស្ស និង Transmigration (2011);
- ការណែនាំសម្រាប់និយោជក៖ ការបង្ការការបៀតបៀនផ្លូវភេទនៅកន្លែងធ្វើការ សមាគមនិយោជកឥណ្ឌូនេស៊ី (២០១២) [Panduan Bagi Para Pemberi Kerja: Pencegahan dan Penangan Pelecehan Seksual di Tempat Kerja, APINDO (2012)];
- គោលនយោបាយគំរូការងារកាន់តែប្រសើរលើការបៀតបៀនផ្លូវភេទ។