ភ្នំពេញ, ប្រទេសកម្ពុជា ៖ តុល្យភាពការងារដែលទទួលបានប្រាក់ឈ្នួល និងការថែទាំគ្រួសារ គឺជាបញ្ហា ប្រឈម​​​​ដ៏ចម្បង មួយសម្រាប់កម្មករនិយោជិតជាស្រ្តីនៅក្នុងវិស័យកាត់ដេរនៅកម្ពុជា ប៉ុន្តែការយកចិត្តទុកដាក់ ក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហាជាក់ស្តែងដើម្បីលើកកម្ពស់សមភាពយេនឌ័រ គឺល្អចំពោះការងារក៏ដូចជាសម្រាប់ កម្មករ គ្រួសារ និងសហគមន៍របស់ពួកគេ។ ទាំងនេះគឺជាលទ្ធផលរកឃើញ សំខាន់ៗនៃរបាយការណ៍ដែល ចេញផ្សាយនៅថ្ងៃនេះដោយគម្រោងរោងចក្រកាន់តែប្រសើរនៅកម្ពុជា (ILO-BFC) ដែលជាកម្មវិធីរួមគ្នារបស់ អង្គការពលកម្មអន្តរជាតិរខាងការងារ នៃអង្គការសហប្រជាជាតិ និងសាជីវកម្មហិរញ្ញវត្ថុអន្ដរជាតិដែលជា សមាជិកនៃធនាគារពិភពលោក។

ការសិក្សាស្រាវជ្រាវមួយដែលមានចំណងជើងថា “ដើម្បីឆ្ពោះទៅរកសមភាពយេនឌ័រ” បានវាយតម្លៃទិន្នន័យ ពីរោងចក្រកាត់ដេរចំនួន៣៩៥ ពីខែឧសភាឆ្នាំ២០១៦ ដល់ខែមេសាឆ្នាំ២០១៧ ទាក់ទងនឹងបញ្ហាយេនឌ័រដែល ទាក់ទងនឹងការរើសអើង ការទទួលបានប្រាក់ឈ្នួល ការថែទាំ ការបញ្ចេញមតិ និងភាពជាតំណាង ភាពជាអ្នកដឹកនាំ និងការកសាងជំនាញ។ ក្នុងការសិក្សានេះ បានរកឃើញថាកម្មករមានច្រើនជាង៦៥០,០០០ ក្នុងនោះ៨៥ភាគរយ គឺជាស្ត្រីនាក់នៅក្នុងវិស័យកាត់ដេរកម្ពុ  ហើយពួកគេមានតំណាង ឬតួនាទីជាអ្នក ដឹកនាំតិចតួច  ជាមួយគ្នានេះដែរ ពួកគេប្រឈមនឹងបញ្ហាការងារនៅក្នុងរោងចក្រ  ខណៈពួកគេក៏មានតួនាទី មួយទៀតជាអ្នកផ្តល់ការថែទាំទៅដល់សមាជិកនៅក្នុងក្រុមគ្រួសារ។

របាយការណ៍នេះបានបង្ហាញពីមូលហេតុដែលទាក់ទងទៅនឹងបញ្ហាប្រឈមនានានៃការងារប្រចាំថ្ងៃ និងការ ថែទាំក្នុងគ្រួសារដែលបណ្តាលឲ្យស្ត្រីមានឱកាសតិចតួចក្នុងការឡើងតំណែង និងការអភិវឌ្ឍជំនាញរបស់ ពួកគេ។ លទ្ធផលនេះក៏បានបង្ហាញពីកំរិតខ្ពស់នៃការអនុលោមតាមច្បាប់ស្តីពីស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ និងការសំរាក លំហែមាតុភាព។  របាយការណ៍ក៏បានគូសបញ្ជាក់អំពីផលលំបាករបស់ស្រ្តីក្នុងការទទួលបានការថែទាំ កុមារគ្រប់គ្រាន់បន្ទាប់ពីវិលត្រឡប់ពីការឈប់សំរាកលំហែមាតុភាព។

លោកស្រី អិស្តើរ ហើមិនស៍ ប្រធានគម្រោងរោងចក្រកាន់តែប្រសើរនៅកម្ពុជាមានប្រសាសន៍ ថា៖ “បញ្ហាទាំងនេះមិនត្រឹមតែទាក់ទងនឹងការងាររបស់ស្ត្រីប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងសម្រាប់សុខុមាលភាពរបស់ កូនៗរបស់ពួកគេទៀតផង។ យើងយល់ថា  វាមិនមែនជាបញ្ហាតែមួយ គត់សម្រាប់ប្រទេសកម្ពុជាទេ ប៉ុន្តែតាមរយៈលទ្ធផលនៃការសិក្សានេះ យើងឃើញថា ការឆាប់វិញត្រឡប់ចូលធ្វើការវិញក្រោយពេល សម្រាលកូន និងកង្វះខាតសំភារៈថែទាំកុមារ មានន័យថា ស្ត្រីជាញឹកញាប់មិនអាចបំបៅដោះកូនរបស់ពួកគេ អំឡុងពេលធ្វើការនៅក្នុងរោងចក្រឡើយ។”

របាយការណ៍នេះគាំទ្រលទ្ធផលនៃរបាយការណ៍ថ្មីៗ របស់អង្គការមាតាបិតានៃកម្មវិធីការងារកាន់តែប្រសើរ (Better Work) ដែលបានរកឃើញថា ការបង្កើនចំនួនស្ត្រីក្នុងតំណែងជាអ្នកដឹកនាំ គឺអាចជួយកាត់ បន្ថយបញ្ហាបៀតបៀនផ្លូវភេទ និងការរើសអើងនៅកន្លែងធ្វើការ។ តំណាងស្ត្រីក្នុងតំណែងជាអ្នកដឹកនាំក៏ ការចាំបាច់នៅក្នុងតួនាទីសហជីព ព្រោះមេដឹកនាំជាស្ត្រីច្រើនអាចជួយដោះស្រាយបញ្ហាជាក់លាក់ របស់ស្ត្រីបាន  ហើយវាក៏រួមចំណែកកាត់បន្ថយនូវផ្នត់គំនិតដែលថាមានតែបុរសទេដែលអាចដឹកនាំការងារ ទាំងអស់នេះបាន។

របាយការណ៍អនុលោមយេនឌ័របានកំណត់យុទ្ធសាស្រ្តយេនឌ័រថ្មីនៅកម្ពុជាដែលជម្រុញយុទ្ធសាស្ត្រយេនឌ័រជាសកលនៃប្រទេសទាំង៧ក្នុងការបង្កើតកម្មវិធីការងារកាន់តែប្រសើរ។ យុទ្ធសាស្ត្រនេះមានគោលបំណង ពង្រឹងដល់ដៃគូពាក់ព័ន្ធលើស័យសាធារណៈ និងឯកជន ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាយេនឌ័រតាមវិធីបួនយ៉ាង   គឺទី ១) កាត់បន្ថយការរើសអើង និងការបៀតបៀនផ្លូវភេទ ២) លើកកម្ពស់សុខភាពបន្តពូជ  សិទ្ធិ ការការពារមាតុភាព និងតុល្យភាពរវាងការងារនិងការរស់នៅ ៣) បង្កើនតំណាងរបស់ស្ត្រីនៅក្នុងគណៈកម្មការ និយោជិត និងនិយោជក អង្គការនានានិង ៤) ជួយស្ត្រីបង្កើតឱកាសការងារឲ្យកាន់តែច្រើន។
លោកស្រី អិស្តើរ ហើមិនស៍ ប្រធានគម្រោងរោងចក្រកាន់តែប្រសើរនៅកម្ពុជាបានបញ្ជាក់ថា៖ “បទពិសោធជាង១៥ ឆ្នាំរបស់យើងដែលធ្វើការនៅក្នុងវិស័យឧស្សាហកម្មកាត់ដេរនៅកម្ពុជា បានបង្ហាញថា នៅពេលបុរស និងស្រ្តីត្រូវបានទទួលការយកចិត្តទុកដាក់ដូចៗ គ្នានៅកន្លែង ធ្វើការ គឺវាមិនត្រឹមតែផ្តល់ អត្ថប្រយោជន៍យ៉ាងច្រើនដល់ស្ត្រីនិងគ្រួសាររបស់ពួកគេប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏ជួយជំរុញដល់សង្វាក់ផលិតកម្ម របស់រោងចក្រ និងប្រាក់ចំណេញបានយ៉ាងច្រើនផងដែរ ។ ដូច្នេះរបាយការណ៍នេះនឹងផ្តល់ជាមូលដ្ឋាន ដល់រដ្ឋាភិបាល និយោជិក និងកម្មករដើម្បីធ្វើ ការផ្លាស់ប្តូរទាំងនៅក្នុងគោលនយោបាយ និងនៅតាម រោងចក្រដែលនឹងអនុញ្ញាតឱ្យស្ត្រីឈាន ដល់សក្តានុពលពេញលេញរបស់ពួកគេ។ ”

សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែមសូមទំនាក់ទំនង៖

ឆេង សំបូរ ជំនួយការផ្នែកទំនាក់ទំនាក់ទំនង
Tel          : 089 832 842/096 3333 440
Email     : [email protected]